Οι Αγροτικοί ιατροί και οι ιατροί χωρίς ειδικότητα υποχρεούνται να συνταγογραφούν μόνο ένα εμβαλάγιο ανά ιδιοσκεύασμα για τα οξέα περιστατικά και σε περίπτωση συνέχισης της θεραπείας να εκδίδουν νέα συνταγή.
Για τα χρόνια περιστατικά μπορούν να εκδίδουν « επαναλαμβανόμενη συνταγή » σύμφωνα με τη σχετική γνωμάτευση ιατρού ειδικότητας, στην οποία αναγράφονται τα ιδιοσκευάσματα που είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση της νόσου.
Στην περίπτωση αυτή ο Αγροτικός ιατρός θα αναγράφει στην συνταγή το ονοματεπώνυμο και την ειδικότητα του ιατρού που εξέδωσε τη γνωμάτευση καθώς και την ημερομηνία έκδοσης της ( πχ « γνωμάτευση του καρδιολόγου < ονοματεπώνυμο >, της 1/9/2000 »).
Μολονότι στο ΠΔ 121/2008 προβλέπεται τα συνταγογραφούμενα φάρμακα να χορηγούνται για όσο χρόνο έχει ορίσει ο ιατρός ειδικότητας στη γνωμάτευσή του και πάντως όχι πέραν της διετίας από την έκδοση της γνωμάτευσης, για την ασφάλεια των ασθενών και σύμφωνα με τα νέα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τις μεταβαλλόμενες δράσεις σε μακροχρόνια χορήγηση, είναι σκόπιμη η επαναλαμβανόμενη συνταγογράφηση να μην υπερβαίνει τους 3 έως 6 μήνες (ανάλογα με τη νόσο ) και να ζητούνται από τους ασθενείς νέες γνωματεύσεις από τους ιατρούς ειδικότητας.
Δεν μπορούν να συνταγογραφήσουν συνταγές παραπάνω από τρίμηνης διάρκειας.
